Aktualności

 Złota myśl tygodnia

Im więcej daje się Bogu, tym więcej się od Niego otrzymuje.

św. Karol de Foucauld


I Niedziela Adwentu – Rok A, 30 listopada 2025 r.

EWANGELIA Z I NIEDZIELI ADWENTU, ROK A

Potrzeba czujności w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Oto słowo Pańskie.

Mt 24, 37-44

KOMENTARZ

„Czuwajcie!”

Oczekiwanie na przyjście Jezusa nie jest porzucaniem czy też lekceważeniem obowiązków dnia codziennego na rzecz wydarzeń przyszłych, których daty nie znamy. Wręcz przeciwnie. Ten, kto oczekuje na przyjście Jezusa, zaczyna żyć pełnią dnia dzisiejszego, bowiem najistotniejszym wymiarem Jezusowego „czuwajcie!” jest pełnienie woli Boga. Kto czuwa, nie odkłada na jutro konieczności pojednania się z bratem ani nie zaniedbuje natchnień Ducha Świętego, aby praktykować miłosierdzie wobec ubogich, ale żyje pełnią swych charyzmatów i talentów, zabiegając z całego serca, by już dziś Chrystus był obecny w jego myślach, słowach, czynach i pragnieniach.

Wzywając mnie do czuwania, chcesz, Panie, abym z największą gorliwością żył pełnią darów, których mi udzieliłeś na chrzcie i których nieustannie mi udzielasz. Chcesz, abym już dziś dostrzegał Twą obecność w świecie i w moim życiu.

Rozważanie zaczerpnięte z Ewangelia 2025, ks. Maciej Warowny, Edycja Świętego Pawła

Z nauczania pasterzy diecezji opolskiej

Ku Kościołowi synodalnemu – Sześć kroków ku odnowie rodziny i parafii cz. 12.

3. Troska o ubogich

Zacznijmy od własnej rodziny, bo w każdej rodzinie jest też drugi człowiek: współmałżonek, dzieci, czasem jeszcze dziadkowie, gdy rodzina jest trójpokoleniowa. Oni też mają potrzeby. Nieraz jest to zwykła potrzeba bycia wysłuchanym, potrzeba przytulenia, potrzeba bycia razem. Niekiedy jest to potrzeba wyjechania gdzieś razem, wspólnego odpoczynku, rekreacji, wspólnej modlitwy. Trzeba otworzyć oczy. Przede wszystkim trzeba mieć więcej czasu dla najbliższych, odpowiadać na ich potrzeby, rozeznawać je i wspólnie prowadzić do Boga.

Niech w tym wszystkim Pan Bóg nas wspiera. Weźmy ze sobą na drogę ten obraz Ecce Homo, by w każdym widzieć człowieka, którego Bóg kocha. I weźmy ze sobą na drogę ten obraz świętego brata Alberta Chmielowskiego, który równocześnie wskazuje na miłosiernego Samarytanina i na Jezusa, dobrego pasterza.

A Wszechmogący Bóg niech nam wszystkim błogosławi. Niech w tym dziele kształtowania i prowadzenia ku odnowie naszego Kościoła, naszych rodzin, społeczeństwa błogosławi: Ojciec, Syn i Duch Święty. Amen.

bp Andrzej Czaja


Tu możesz posłuchać piosenki religijne: