Sakrament pokuty i pojednania sprawowany jest 15 min. przed Mszą św.

Miłość Chrystusa objawia się w tym, że szuka zagubionych i leczy chorych. Dlatego jesteśmy obdarowani Sakramentami uzdrowienia i odnowy, w których stajemy się wolni od grzechu i umocnieni w słabościach naszego ciała i duszy.

Zanim klękniesz przy konfesjonale

… stań w obecności Boga, który jest Ojcem pełnym miłości i miłosierdzia. Powiedz: Boże mój, ja wierzę w Ciebie, ufam Ci i chcę Cię miłować. Ty mnie widzisz, Ty mnie słyszysz, Ty znasz najlepiej moje życie, wiesz o mnie wszystko. Zmiłuj się nade mną! Proś Ducha Świętego o światło, byś spojrzał na swoje życie w prawdzie: Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Swej potędze. Przyjdź światłości sumień!

Rachunek sumienia

Kiedy byłeś ostatnio u spowiedzi świętej? Czy była to dobra i szczera spowiedź? Czy odprawiłeś zadaną pokutę?

Twoje odniesienie do Boga: – Jaka jest Twoja wiara, nadzieja, miłość, jaka pokora wobec Boga? Czy Bóg jest dla Ciebie najważniejszy? – Czy modlisz się codziennie? – Czy godnie, bez grzechu ciężkiego przyjmujesz Pana Jezusa w Komunii Świętej? – Czy uczestniczysz co niedzielę we Mszy Św., czyli w Ofierze, którą składa na ołtarzu także za Ciebie, Pan nasz Jezus Chrystus? Czy zlekceważyłeś to sobie? Czy nie pracujesz w niedzielę bez prawdziwej konieczności? Czy niedziela jest dla Ciebie dniem świętym? Czy nie stała się dla Ciebie dniem robienia zakupów? – Czy nie ulegasz przesądom, wróżbom, horoskopom? – Jaka jest Twoja wiara – wzrasta czy słabnie? Czy nie narażasz się na jej utratę lub osłabienie przez brak czasu dla Boga, przez złe towarzystwo, czytanie złych książek i prasy? – Czy swoją postawą i swoimi wypowiedziami na temat wiary i Kościoła nie dałeś złego świadectwa, zgorszenia?

Twoje odniesienie do bliźnich i samego siebie: – Czy jesteś życzliwy i dobry dla drugich, czy starasz się pomóc ludziom? – Czy nie zgrzeszyłeś brakiem szacunku i miłości wobec swoich rodziców? Czy będąc ojcem lub matką dobrze wychowujesz swoje dzieci? Czy chronisz je przed złem, a dajesz dobry przykład własnym życiem? Czy szanujesz naszą Ojczyznę? – Czy nie przyczyniłeś się wprost albo przez zachętę, radę, wypowiadanie fałszywych opinii do śmierci nienarodzonego dziecka? Cel nigdy nie uświęca środków. Metoda zapłodnienia „in vitro” nie może być przez katolika w żaden sposób aprobowana. – Czy nie niszczyłeś życia własnego lub innych przez nienawiść, alkohol, nikotynę, narkotyki, dopalacze? – Jak korzystasz z telewizji, Internetu, prasy? Czy przez nadmierne lub bezkrytyczne oglądanie, czytanie i otwieranie złych stron nie niszczysz zdrowia ciała i ducha, nie zabijasz swego czasu, sumienia, więzi rodzinnej? – Czy nie narażasz życia innych i swojego przez brawurę i łamanie przepisów drogowych? – Czy nie podtrzymywałeś myśli i pragnień przeciwnych czystości? Nieprzyzwoite pieszczoty, namiętne pocałunki, współżycie poza małżeństwem, samogwałt, czyny homoseksualne, oglądanie pornografii, nieprzyzwoite zabawy i rozmowy, stosowanie antykoncepcji – to grzechy ciężkie. Czy popełniłeś któryś z tych grzechów? Czy żyjąc w małżeństwie nie dopuściłeś się zdrady swego współmałżonka? – Czy nie kradłeś? Czy oddajesz drugim to, co im się należy? Czy pracujesz uczciwie i sumiennie spełniasz obowiązki swego zawodu czy stanu, np. ucznia w szkole, pracownika w firmie? Czy płacisz podatki? – Czy nie zgrzeszyłeś kłamstwem, zniesławieniem, obmową, osądzaniem innych? Czy nie ulegasz zazdrości? Czy nie życzysz źle drugim? Czy nie ciąży na tobie krzywda wyrządzona drugiemu człowiekowi? Jaka? Co zrobisz, by ją naprawić? Jeśli jesteś uczniem, czy nie okłamujesz nauczycieli, ściągając i popełniając plagiaty? – Czy przebaczyłeś swoim winowajcom? Czy sam umiesz przyjąć przebaczenie od Boga i ludzi? Jeżeli za swoje grzechy żałujesz, Bóg Ci je odpuści, ale pod warunkiem, że Ty przebaczysz tym, którzy zawinili wobec Ciebie. Pierwszym krokiem do przebaczenia może być szczera modlitwa za winowajców.

Żaden „gotowy” rachunek sumienia, także ten, nie zastąpi do końca Twego osobistego, indywidualnego zastanowienia się nad sobą: Po co ja w ogóle żyję? Co jest dla mnie w życiu najważniejsze? Który z grzechów najbardziej i najczęściej oddala mnie od Boga?

Modlitwa do Matki Bożej przed spowiedzią

Matko Boża i Matko moja. Za chwilę przystąpię do konfesjonału. Pomóż mi Maryjo, dodaj odwagi i siły, a przede wszystkim głębokiej wiary, abym szczerze przyznał się do wszystkich swoich grzechów, wszystkiego co było złe, czym obraziłem Boga, czym wyrządziłem zło drugiemu człowiekowi, a nawet samemu sobie. Wspieraj mnie, bym wyznał wszystkie moje grzechy Bogu przed kapłanem. Oddal ode mnie wszystkie lęki i obawy. Oblubienico Ducha Świętego, proś za mnie, za mojego spowiednika, abym tę szansę pojednania, przemiany i odnowy swojego życia dobrze wykorzystał. Tobie Maryjo zawierzam tę moją świętą spowiedź i całe moje życie. Ucz mnie, bym z Tobą chodził tylko Bożymi drogami. Amen.

(wg. Rachunku Sumienia Pielgrzyma Jasnogórskiego w opr. ks. Marcina Węcławskiego i o RJ)